தாயகம் முழுவதும் சிங்கள பேரினவாதத்தின் ஆளுகைக்குள் இருக்கும் ஒரு மந்தமான பெருமௌனப் பொழுதொன்றில் இம்முறை கரும்புலிகள் நாள் வந்துள்ளது.

விடுதலைப் போராளிகள் என்றாலேயே தங்களை முழுமையாக அர்ப்பணித்தவர்கள் என்பதே ஆகும். அதிலும் கரும்புலிகள் இன்னும் முன்னின்றவர்கள். நாள்குறித்து, இடம் தெரிவு செய்து, நிதானம் காத்து, நாள்க் கணக்கான வருடக் கணக்கான பொறுமை கடைப்பிடித்து இலக்கின் அண்மையில் போய் வெடிக்கும் தற்கொடையாளர்களின் தியாகம் ஒப்புவமை இல்லாதது.
தமிழர்களின் விடுதலைப் போராட்டத்தின் அதி உயர்ந்ததும், உச்சமானதுமான போர் ஆயுதமாகவே கரும்புலிகள் எழுந்திருந்தார்கள். உலக வரலாறு முழுவதும் சமூக மாற்றங்களுக்காகவும், சுதந்திரத்துக்காகவும், உரிமைகளுக்காகவும் எண்ணிலடங்காத போராட்டங் ள் நடைபெற்றுள்ளன.
அந்தப் போராட்டங்களுக்கு உள்ளாகவே உலக வரலாறு நகர்ந்து வந்துள்ளது. அப்படியான அனைத்து போராட்டங்களிலும் வெளிக்காட்டப்பட்ட அர்ப்பணிப்புகளில் மிக உயர்ந்த ஈகத்தை செய்தவர்களில் கரும்புலிகள் முதன்மையானவர்களாக என்றும் இருப்பார்கள்.
தேசியத் தலைவர் கரும்புலிகளின் உருவாக்கம் பற்றி சொன்னதைப் போலவே 'பலவீனமான எமது இனத்தின் பலமிக்க ஆயுதம்' என்பதே கரும்புலிகள் என்பதற்கான வரைவிலக்கணமாக எக்காலமும் இருக்கும்.
இதற்கு முன்னரே எல்லோரும் சொன்னதைப்போலவே கரும்புலிகள் பற்றி முழுமையாக எழுதவோ பேசவோ யாராலும் முடியாதிருக்கும். ஆனாலும் கரும்புலிகளை எழுதவோ பேசவோ மறுத்து தமிழர் வரலாறு எழுதப்பட இனி முடியாது.
நீண்ட நாள்க்கணக்கான, மாதக்கணக்காக நீடிக்கும் சமர்கள் செய்து முடிப்பவற்றை கரும்புலிகள் ஒரு நொடிக்குள் தங்களின் வெடி அதிர்வுடன் செய்து முடித்திருக்கிறார்கள்.
பல நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரக்கணக்கான வீரர்கள் இணைந்து செய்து முடிக்க வேண்டிய முன்னெடுப்பை கரும்புலி தனி ஒருமனிதனாக செய்து முடித்திருப்பான்.
எந்த யுத்தவரையறையும் ,போரியல் வியூகமும் அவர்களை அளவெடுக்க முடிந்ததில்லை. வெறும் கட்டுரையால் அவர்களின் விஸ்வரூபத்தை வெளிக்காட்டுவது கொஞ்சம் கடினம் என்பதால் ஒரு சின்னக் கவிதையால் அவர்களை எழுதுகிறேன்.
அக்கினிக்குஞ்சுகள்